E fragille Wonsch no Stasis

Leit, déi dem David Simon, Createur vun der amerikaneschen Tëleesserie The Wire – enger Serie iwwer organiséiert Verbriechen zu Baltimore – op Twitter followen, sinn an de leschte Méint Zeien vun engem interessante Spektakel ginn. All Kéier wann de Simon, dee bekannt dofir ass, sech gären an dacks politesch ze äusseren, eppes zum Theema Rassismus kommunizéiert huet, sinn Trollen aus de Lächer geschoss, fir him virzewerfen eng rassistesch Tëleesserie produzéiert ze hunn. Firwat dëse Virworf? Well an The Wire Drogendealer an der Reegel Schwaarz sinn.

Continue reading

En Numm fir e Stadion

“What’s in a name?” freet d’Juliet op sengem Balcon, fir d’Äntwert selwer ze ginn – “A rose by any other name would smell as sweet.” Zouginn, d’Juliet well just eng verbueden Teenagerléift rationaliséieren, a beschäftegt sech net mat der ëm Längte méi wichtege Fro duerno, wéi en nationale Fussballstadion heesche soll. Mä seng Fro a Konklusioun stoussen awer d’Dier op, fir de Gedanken weider ze spannen, wéi de Stadion zu Gasperech heesche soll.

Continue reading

Iwwer Geschicht a Geschichten

A sengem Lieserbréif “N’oublions pas l’histoire” am Luxemburger Wort vum 20. Juni schreift de Raymond Schaack, et wier absurd fir de Charles de Gaulle an de Winston Churchill als Rassisten ze bezeechnen. Déi zwee Staatsmänner hunn zweifellos eng wesentlech Roll gespillt an der Bekämpfung vun Nazi-Däitschland, deem seng Staatsräsoun op rassistesche Motiver fundéiert huet. Et gëtt wuel kaum Leit, déi dem Churchill an dem de Gaulle iergendeppes ausser Respekt heifir entgéint brénge wëllen.

Continue reading